Գինին բաց ծղոտագույն է՝ մաքուր և էլեգանտ: Բույրը լի է թարմ հացի և նշի, ինչպես նաև ծաղկային արտահայտիչ նրբերանգներով։ Քիմքին պահպանում է նշի համը՝ թողնելով թարմության հաճելի զգացողություն։ Բավականին չոր է երկար ու բարդ հետհամով։

Հիանալի դիժեստիվ է։ Լավ է համադրվում սուշիի, լոբստերի, բեկոնի և ձիթապտղի հետ:

Այս գինու արտադրության հիմնական առանձնահատկություններից մեկը բորբոսային թաղանթի, այսպես կոչված, «մետաքսե թափանցիկ շերտի» տակ հնացումն է։ Բորբոսային շերտն առաջանում է խմորման ընթացքում և հնացման ժամանակ կանխում է գինու օքսիդացումը։  

Խերեսը առնվազն 4 տարի հնացվում է տակառների յոթաստիճան բուրգում՝ Սոլերա մեթոդով, ինչը թույլ է տալիս տարեցտարի ստանալ կայուն համային հատկանիշներով ու գրեթե նույն բաղադրությամբ գինիներ։

Խերեսի իսկական գնահատողները ըմպում են այն կակաչաձև բաժակով, որի դեպի վեր նեղացող մասը նպաստում է գինու հիանալի բույրի խտացմանը և թույլ է տալիս զգալ համային բոլոր նրբերանգները:

Gonzalez Byass ընկերությունը հիմնադրվել է 1835 թվականին Մանուել Մարիա Գոնսալես Անխելի կողմից, Իսպանիայի Խերես շրջանում։ 23 տարեկանում նա որոշեց իրեն նվիրել խերեսի և սպիրտային խմիչքների արտադրությանն ու վաճառքին։ 1844 թվականին Տիո Պեպեի խերեսի առաջին տակառներն արտահանվեցին Լոնդոն։ «Տիո Պեպե» անունը հարգանքի տուրք է հիմնադրի հորեղբորը՝ Խոսե Անխելին: Այնուհետև, 1855 թվականին, բրիտանացի դիստրիբյուտոր Ռոբերտ Բլեք Բիասը համագործակցեց ընկերության հետ՝ ամրապնդելու իր բիզնես կապերը Բրիտանիայի հետ, որն այդ ժամանակ խերեսի արտահանման հիմնական շուկան էր: Բիաս և Գոնսալես ընտանիքների միջև առևտրային դաշինքը շարունակվեց մինչև 1988 թվականը, երբ Բիասի ընտանիքը դադարեցրեց բիզնեսը և գինեգործարանը անցավ Մանուել Մարիա Գոնսալեսի անմիջական ժառանգներին: Իմանալ ավելին