Նոե Պեդրո Խիմենես

Այս գինին ունի կարմրափայտի բաց երանգներ։ Հարուստ բույրում զգալի են չրերի, ջեմի և մեղրի նոտաներ: Տարիքի հետ բուրմունքի մեջ հայտնվում են կակաոյի, մուգ շոկոլադի, սուրճի նրբերանգներ: Համը՝ էլեգանտ, մետաքսանման, հիանալի հավասարակշռված՝ թզի, սուրճի և համեմունքների ակնարկներով ու երկար, հարուստ հետհամով:

Lավ համադրվում է մուգ շոկոլադի, վանիլային պաղպաղակի և աղանդերի հետ:  Խորհուրդ է տրվում նաև փորձել կապույտ պանիրների՝ օրինակ ռոկֆորի հետ: Մատուցվում է մի փոքր սառեցված՝ գինու փոքր բաժակի մեջ:

Noe Pedro Ximenez-ն իսպանական հիանալի աղանդերային խերես է, որը պատրաստվում է Pedro Ximenez խաղողից՝ աճեցված Անդալուսիայի Խերես շրջանում: Գինին պատրաստվում է ավանդական «սոլեո» մեթոդով, երբ ձեռքով քաղված և խնամքով ընտրված խաղողը դնում են խոտածածկ տարածքում` արևի տակ: Այս գործընթացի արդյունքում խաղողը հասունանում է և շաքարի պարունակությունը զգալիորեն ավելանում է:

Գինին հնացվում է 30 տարի ամերիկյան կաղնեփայտե տակառներում՝ վեցաստիճան, եզակի Solera մեթոդի համաձայն։

Gonzales Byass-ի խերեսները համաշխարհային ճանաչում են վայելում և իրենց տեսակով լավագույնն են: Երկարամյա հնացման շնորհիվ՝ անդալուսիական հատընտիր խաղողից պատրաստված այս խմիչքը ստանում է կարմիր փայտի երանգ և հարուստ համ: Հատկանշական է, որ խմորումը տեղի է ունենում 500 լիտրանոց տակառներում, որտեղ խերես խմորիչին ավելացվում է հատուկ համեմունք: Հնացման ժամանակ կիրառվում է վեցաստիճան Solera մեթոդը: Այս 30-ամյա խերեսներն արտացոլում են Gonzalez Byass ընկերության և իսպանական գինեգործական ոլորտի ակտիվ զարգացումը: Խերեսի յուրաքանչյուր շշում զգալի են չամիչի, չրերի և սուրճի  համային հետաքրքիր ելևէջներ, որոնք կպարգևեն անկրկնելի զգացողություններ:

Խերես խաղողի այգիները եզակի են այդ տարածքում: Հողը պարունակում է մինչև 60% կավիճ: Տարածքն ունի յուրահատուկ միկրոկլիմա՝ Ատլանտյան օվկիանոսի և Գվադալկիվիր ու Գվադալետե գետերի ազդեցությամբ։

Gonzalez Byass ընկերությունը հիմնադրվել է 1835 թվականին Մանուել Մարիա Գոնսալես Անխելի կողմից, Իսպանիայի Խերես շրջանում։ 23 տարեկանում նա որոշեց իրեն նվիրել խերեսի և սպիրտային խմիչքների արտադրությանն ու վաճառքին։ 1844 թվականին Տիո Պեպեի խերեսի առաջին տակառներն արտահանվեցին Լոնդոն։ «Տիո Պեպե» անունը հարգանքի տուրք է հիմնադրի հորեղբորը՝ Խոսե Անխելին: Այնուհետև, 1855 թվականին, բրիտանացի դիստրիբյուտոր Ռոբերտ Բլեք Բիասը համագործակցեց ընկերության հետ՝ ամրապնդելու իր բիզնես կապերը Բրիտանիայի հետ, որն այդ ժամանակ խերեսի արտահանման հիմնական շուկան էր: Բիաս և Գոնսալես ընտանիքների միջև առևտրային դաշինքը շարունակվեց մինչև 1988 թվականը, երբ Բիասի ընտանիքը դադարեցրեց բիզնեսը և գինեգործարանը անցավ Մանուել Մարիա Գոնսալեսի անմիջական ժառանգներին: